Za pomocą testów można zmierzyć jakość oprogramowania wyrażoną przez ilość znalezionych usterek zarówno dla funkcjonalnych jak i niefunkcjonalnych wymagań i atrybutów oprogramowania (np. niezawodności, użyteczności, efektywności, pielęgnowalności lub przenaszalności). Więcej informacji na temat testów niefunkcjonalnych znajduje się w rozdziale 2, a na temat atrybutów jakościowych oprogramowania w standardzie „Software Engineering – Software Product Quality” ISO 9126.

Testowanie może budować zaufanie do jakości oprogramowania jeżeli osoby testujące znajdują mało usterek lub nie znajdują ich wcale. Poprawnie zaprojektowany test, który jest zaliczony obniża ogólny poziom ryzyka w systemie. Kiedy testowanie wykrywa usterki, jakość systemu podnosi się wraz z ich naprawieniem. Samo testowanie nie podnosi jakości oprogramowania i dokumentacji.

Powinno się wyciągać wnioski z poprzednich projektów. Przez zrozumienie pierwotnych przyczyn usterek można doskonalić procesy, co z kolei powinno przeciwdziałać ponownemu pojawianiu się podobnych usterek i w konsekwencji podnosić jakość przyszłych systemów. Jest to jeden z aspektów zapewnienia jakości.

Testowanie powinno być zintegrowane z innymi działaniami w ramach zapewnienia jakości (np. standardami kodowania, szkoleniami i analizą defektów).