Kluczem do pomyślnego przeprowadzenia przeglądu jest staranny dobór typu przeglądu i stosowanych technik. Ponadto należy uwzględnić wiele innych czynników, które mogą mieć wpływ na uzyskany wynik.
Do czynników sukcesu o charakterze organizacyjnym zaliczają się między innymi następujące kryteria:
- każdy przegląd ma jednoznaczne cele zdefiniowane podczas planowania, które wykorzystuje się jako mierzalne kryteria wyjścia;
- stosowane typy przeglądów sprzyjają osiągnięciu założonych celów, a także są adekwatne do typu i poziomu produktów pracy związanych z oprogramowaniem oraz do poziomu wiedzy i doświadczenia uczestników;
- stosowane są różne techniki przeglądu (takie jak przegląd oparty na listach kontrolnych lub oparty na rolach), które pozwalają skutecznie identyfikować defekty występujące w danym produkcie pracy;
- stosowane listy kontrolne są aktualne i uwzględniają główne czynniki ryzyka;
- obszerniejsze dokumenty są pisane i przeglądane partiami, dzięki czemu autorzy szybko i często otrzymują informacje zwrotne na temat defektów (co jest elementem kontroli jakości);
- uczestnicy mają wystarczająco dużo czasu na indywidualne przygotowanie;
- przeglądy są planowane z należytym wyprzedzeniem;
- kierownictwo wspiera przebieg przeglądów (np. poprzez wyznaczenie wystarczającej ilości czasu na wykonanie czynności związanych z przeglądem w harmonogramie projektu).
Do czynników sukcesu o charakterze kadrowym zaliczają się między innymi następujące kryteria:
- w przegląd są zaangażowane osoby, których udział sprzyja osiągnięciu jego celów — np. osoby o różnych umiejętnościach lub punktach widzenia, które będą potencjalnie korzystać z dokumentu w ramach wykonywanej pracy;
- testerzy są uznawani za ważnych uczestników przeglądu, a zdobywana przez nich wiedza na temat produktu pracy umożliwia wcześniejsze przygotowanie bardziej efektywnych testów;
- uczestnicy przeznaczają wystarczającą ilość czasu na wzięcie udziału w przeglądzie i wykazują się należytą dbałością o szczegóły;
- recenzowane są małe fragmenty dokumentacji, dzięki czemu recenzenci nie tracą koncentracji podczas pracy indywidualnej i/lub spotkania przeglądowego (o ile się odbywa);
- informacje o wykrytych defektach są przyjmowane do wiadomości, zaś defekty są potwierdzane i rozpatrywane w sposób obiektywny;
- spotkanie jest prowadzone we właściwy sposób, tak, aby uczestnicy mieli poczucie, że pożytecznie spędzili czas;
- przegląd odbywa się w atmosferze wzajemnego zaufania, a jego wyniki nie są wykorzystywane do oceny uczestników przeglądu;
- uczestnicy unikają gestów i zachowań, które mogłyby wskazywać na znudzenie, irytację bądź wrogie nastawienie wobec innych uczestników;
- uczestnikom zapewnia się należyte szkolenie, zwłaszcza w przypadku bardziej formalnych typów przeglądów (takich jak inspekcje);
- tworzy się atmosferę sprzyjającą poszerzaniu wiedzy i doskonaleniu procesów.
Więcej informacji o udanych przeglądach można znaleźć w [Gilb 1993], [Wiegers 2002] i [van Veenendaal 2004].