1. Strona główna
  2. Sylabus poziomu podstawowego ISTQB 2018 (wersja 1.01)
  3. 2. Testowanie w cyklu życia oprogramowania
  4. 2.3. Typy testów
  5. 2.3.2. Testowanie niefunkcjonalne

2.3.2. Testowanie niefunkcjonalne

Celem testowania niefunkcjonalnego jest dokonanie oceny charakterystyk systemów i oprogramowania, takich jak: użyteczność, wydajność, bezpieczeństwo itd. Klasyfikację charakterystyk jakościowych oprogramowania zawiera standard ISO/IEC 25010. Testowanie niefunkcjonalne pozwala sprawdzić to, „jak dobrze” zachowuje się dany system.

Wbrew mylnemu przekonaniu testowanie niefunkcjonalne można i często należy wykonywać na wszystkich poziomach testów. Ponadto powinno ono odbywać się na jak najwcześniejszym etapie, ponieważ zbyt późne wykrycie defektów niefunkcjonalnych może być bardzo dużym zagrożeniem dla powodzenia projektu.

Do wyprowadzania warunków testowych i przypadków testowych na potrzeby testowania niefunkcjonalnego można używać technik czarnoskrzynkowych (patrz podrozdział 4.2.). Przykładem może być zastosowanie analizy wartości brzegowych do zdefiniowania warunków skrajnych dotyczących testów wydajnościowych.

Staranność testowania niefunkcjonalnego można zmierzyć na podstawie pokrycia niefunkcjonalnego. Termin „pokrycie niefunkcjonalne” oznacza stopień, w jakim został przetestowany określony typ elementu niefunkcjonalnego, wyrażony jako procent elementów danego typu pokrytych przez testy. Dzięki możliwości śledzenia powiązań między testami a typami urządzeń obsługiwanych przez aplikację mobilną można na przykład obliczyć, jaki procent urządzeń został uwzględniony w ramach testowania kompatybilności, a w rezultacie zidentyfikować ewentualne luki w pokryciu.

Do projektowania i wykonywania testów niefunkcjonalnych mogą być potrzebne specjalne umiejętności lub specjalna wiedza — taka jak znajomość słabych punktów charakterystycznych dla danego projektu lub danej technologii (np. podatności zabezpieczeń związanych z określonymi językami programowania) bądź konkretnej grupy użytkowników (np. profili użytkowników systemów do zarządzania placówkami opieki zdrowotnej).

Szczegółowe informacje na temat testowania niefunkcjonalnych charakterystyk jakościowych zawierają sylabusy [ISTQB® ATA], [ISTQB® ATTA], [ISTQB® SEC] i inne specjalistyczne moduły ISTQB®.