Wymagania niefunkcjonalne są często niewystarczająco wyspecyfikowane, a czasami nawet w ogóle nie są zdefiniowane. W fazie planowania techniczny analityk testowy musi uzyskać od odpowiednich interesariuszy informacje o oczekiwanych poziomach związanych z atrybutami jakości, a następnie dokonać oceny czynników ryzyka, które się z nimi łączą.

Zwykle przyjmuje się, że jeśli klient jest zadowolony z aktualnej wersji systemu, będzie także zadowolony z nowych wersji, o ile osiągnięte poprzednio poziomy jakości pozostaną utrzymane. Dzięki temu istniejąca wersja systemu może być traktowana jako punkt odniesienia. Podejście to jest szczególnie przydatne w przypadku niektórych niefunkcjonalnych atrybutów jakości, takich jak wydajność, gdy interesariusze mogą mieć problemy z określeniem wymagań.

W trakcie zbierania wymagań niefunkcjonalnych należy uwzględnić różne punkty widzenia. Informacje muszą pochodzić od różnych interesariuszy, np. klientów i użytkowników oraz personelu operacyjnego i serwisowego, w przeciwnym razie istnieje prawdopodobieństwo pominięcia pewnych wymagań.