Analiza dynamiczna przydaje się nie tylko do wykrywania błędów. Narzędzia używane podczas analizy dynamicznej wydajności programu pozwalają rozpoznać wąskie gardła związane z wydajnością oraz obliczyć wiele różnych metryk, które mogą posłużyć programistom do dostrojenia wydajności systemu. W ten sposób można, na przykład, uzyskać informacje o tym, ile razy poszczególne moduły są wywoływane w trakcie wykonywania programu, a następnie skupić się na zwiększaniu wydajności elementów najczęściej wywoływanych.

Scalenie informacji na temat dynamicznego funkcjonowania oprogramowania z informacjami uzyskanymi dzięki  grafom wywołań na etapie analizy statycznej (patrz punkt 3.2.4) pozwala również testerowi rozpoznać moduły, które należałoby poddać szczegółowym i wnikliwym testom (np. moduły, które są często wywoływane i mają wiele interfejsów).

Analizę dynamiczną wydajności programu często przeprowadza się w ramach testów systemu, ale można ją również wykonać podczas testowania pojedynczego podsystemu we wcześniejszych fazach testowania (z wykorzystaniem jarzm testowych).