Przeglądy mogą być przeprowadzane w różnych celach, ale jednym z głównych celów każdego przeglądu jest ujawnienie defektów. W wykryciu defektów mogą pomóc przeglądy wszystkich typów.

Odpowiedni typ przeglądu należy wybrać na podstawie potrzeb projektu, dostępnych zasobów, typu produktu i związanych z nim czynników ryzyka, dziedziny biznesowej, kultury korporacyjnej i innych kryteriów.

Przeglądy mogą być klasyfikowane według różnych atrybutów. Poniżej wymieniono cztery najczęściej występujące typy przeglądów wraz z odpowiadającymi im atrybutami.

Przegląd nieformalny (np. sprawdzenie koleżeńskie, przegląd w parach)

• Cel główny: wykrycie potencjalnych defektów.
• Potencjalny cel dodatkowy: wygenerowanie nowych pomysłów lub rozwiązań, szybkie rozwiązywanie problemów mniejszej wagi.
• Przegląd nie odbywa się zgodnie z formalnym (udokumentowanym) procesem.
• Przegląd nie musi obejmować spotkania.
• Przegląd może zostać przeprowadzony przez współpracownika autora (sprawdzenie koleżeńskie) lub przez grupę osób.
• Rezultaty przeglądu mogą zostać udokumentowane.
• Przydatność przeglądu zależy od przeglądających.
• Używanie list kontrolnych jest opcjonalne.
• Ten typ przeglądu jest powszechnie używany w przypadku zwinnego wytwarzania oprogramowania.

Przejrzenie

• Cele główne: wykrycie potencjalnych defektów, podniesienie jakości oprogramowania, rozważenie alternatywnych implementacji, dokonanie oceny zgodności z normami/standardami i specyfikacjami.
• Potencjalne cele dodatkowe: wymiana informacji na temat technik lub odmian stylów, przeszkolenie uczestników, osiągnięcie konsensusu.
• Indywidualne przygotowanie przed spotkaniem związanym z przeglądem jest opcjonalne.
• Spotkanie związane z przeglądem prowadzi zwykle autor produktu pracy.
• Wymagany jest udział protokolanta.
• Używanie list kontrolnych jest opcjonalne.
• Przegląd może mieć formę scenariuszy, przebiegów próbnych („na sucho”) lub symulacji.
• Mogą być tworzone dzienniki potencjalnych defektów i raporty z przeglądu.
• Charakter przeglądu może być w praktyce różny — od raczej nieformalnego po bardzo formalny.

Przegląd techniczny

• Cele główne: uzyskanie konsensusu, wykrycie potencjalnych defektów.
• Potencjalne cele dodatkowe: dokonanie oceny jakości produktu pracy i zwiększenie zaufania do niego, wygenerowanie nowych pomysłów, zmotywowanie autorów do udoskonalania przyszłych produktów pracy i stworzenie im warunków do tego, rozważenie alternatywnych rozwiązań.
• Przeglądający powinni mieć takie same kompetencje techniczne jak autor oraz powinni być ekspertami technicznymi w tej samej dyscyplinie lub w innych dyscyplinach.
• Indywidualne przygotowanie przed spotkaniem związanym z przeglądem jest obowiązkowe.
• Spotkanie związane z przeglądem jest opcjonalne, powinien je w miarę możliwości prowadzić przeszkolony facylitator (zwykle nie jest nim autor).
• Wymagany jest udział protokolanta (w miarę możliwości nie powinien nim być autor).
• Korzystanie z list kontrolnych jest opcjonalne.
• Na ogół są tworzone: dziennik potencjalnych defektów i raporty z przeglądu.

Inspekcja

• Cele główne: wykrycie potencjalnych defektów, dokonanie oceny jakości produktu pracy i zwiększenie zaufania do niego, zapobieganie wystąpieniu w przyszłości podobnych defektów poprzez przekazanie wniosków autorowi i przeprowadzenie analizy przyczyny podstawowej.
• Potencjalne cele dodatkowe: zmotywowanie autorów do udoskonalania przyszłych produktów pracy oraz procesu wytwarzania oprogramowania i stworzenie im warunków do tego, osiągnięcie konsensusu.
• Przegląd odbywa się zgodnie ze zdefiniowanym procesem opartym na regułach i listach kontrolnych, a rezultaty są formalnie dokumentowane.
• Występują jednoznacznie zdefiniowane role (takie jak obowiązkowe role określone w p. 3.2.2.), a ponadto może być wymagane wyznaczenie konkretnej osoby czytającej (która głośno czyta produkt pracy podczas spotkania przeglądowego).
• Indywidualne przygotowanie przed spotkaniem związanym z przeglądem jest obowiązkowe.
• Przeglądającymi są osoby zajmujące stanowiska równorzędne do autora lub eksperci w innych dyscyplinach istotnych z punktu widzenia produktu pracy.
• Obowiązują określone kryteria wejścia i wyjścia.
• Obecność protokolanta jest obowiązkowa.
• Przegląd prowadzi przeszkolony facylitator (nie jest nim autor).
• Autor nie może być liderem przeglądu, osobą czytającą ani protokolantem.
• Mogą być tworzone dzienniki potencjalnych defektów i raporty z przeglądu.
• Zbierane są miary wykorzystywane następnie do udoskonalania całego procesu wytwarzania oprogramowania (w tym procesu inspekcji).

Produkt pracy może być przedmiotem więcej niż jednego typu przeglądu, a w przypadku przeprowadzania kilku przeglądów różnych typów ich kolejność może być różna — np. przed przeglądem technicznym może zostać przeprowadzony przegląd nieformalny, by upewnić się, że produkt pracy jest gotowy do przeglądu technicznego.

Wszystkie typy przeglądów mogą być realizowane jako przeglądy koleżeńskie, czyli przeprowadzane przez współpracowników pracujących na zbliżonym szczeblu organizacyjnym.

Typy defektów znalezionych w przeglądach są różne, zależą w szczególności od przeglądanego produktu pracy. Przykłady defektów, które można znaleźć w przeglądach różnych produktów pracy, zostały opisane w p. 3.1.3., zaś informacje na temat inspekcji formalnych można znaleźć w [Gilb 1993].