W porównaniu z testowaniem decyzji (gałęzi), w którym brana jest pod uwagę cała decyzja, a wartości PRAWDA oraz FAŁSZ rozpatrywane są w odrębnych przypadkach testowych, w testowaniu warunków rozpatruje się sposób podejmowania decyzji. Każdy predykat decyzji składa się z jednego lub wielu prostych warunków „atomowych”, z których każdy przyjmuje wartość logiczną. Warunki te są łączone za pomocą operatorów logicznych w celu określenia ostatecznego wyniku decyzji. Aby uzyskać ten poziom pokrycia, należy w przypadkach testowych uwzględnić obie wartości każdego z warunków atomowych.
Obszar zastosowania
Ze względu na opisane poniżej trudności, testowanie warunków jest techniką interesującą właściwie tylko z abstrakcyjnego punktu widzenia, jednak należy się z nią zapoznać w celu uzyskania wyższego poziomu pokrycia w innych opartych na niej technikach.
Ograniczenia/trudności
Jeśli w decyzji występują co najmniej dwa warunki atomowe, niewłaściwy wybór danych testowych w trakcie projektowania testów pozwala uzyskać pokrycie warunków, ale bez uzyskania pokrycia decyzji. Załóżmy na przykład, że predykat decyzji to „A ORAZ B”.
A | B | A ORAZ B | |
---|---|---|---|
Test 1 | FAŁSZ | PRAWDA | FAŁSZ |
Test 2 | PRAWDA | FAŁSZ | FAŁSZ |
Aby uzyskać 100% pokrycia warunków, należy wykonać dwa testy przedstawione w tabeli. Testy te wprawdzie pozwalają uzyskać 100% pokrycia warunków, nie umożliwiają jednak osiągnięcia pokrycia decyzji, ponieważ w obu przypadkach wartość predykatu to FAŁSZ.
Gdy decyzja składa się z jednego warunku atomowego, testowanie warunków jest równoważne testowaniu decyzji.